برند سازی مشترک (CO-BRANDING)
برند سازی مشترک (CO-BRANDING)
برندسازی مشترک به این معناست که انتخاب نام تجاری یک محصول برگرفته ازنام دو یا چند برند است. در این نوشته که در بخش مطالب حقوقی وب سایت مؤسسه حقوقی اترس قرار داره، برند مشترک ، انواع، مزایا، معایب و چگونگی ایجاد برند مشارکتی مورد بررسی و تحلیل قرار می گیره.
برند مشترک (مشارکتی) در واقع هماهنگ کردن دو برند جدید با همدیگه است. در برندسازی مشترک فرصت همکاری و اتحاد بین دارندگان برند برای رسیدن به یک هدف مشترک فراهم میشه. هدف از این مشارکت، ترکیب قدرت دو برند به قصد افزایش مشتریان، مقاوم کردن و یا ترکیب خاصیت های مختلف برندها در یک محصول است.
در حقیقت صاحبان دو یا چند برند تصمیم میگیرن با ترکیب برندهایشان، محصول یا خدمتی با ارزشتر و قدرتمند تر به مشتریانشان عرضه کنند. برای کسب موفقیت، هر دو برند باید از ویژگیهای محصولی که قراره به صورت مشترک به مصرفکننده ارائه بشه؛ اطمینان حاصل کنند. این محصول باید به گونه ای باشد تا بیشترین منفعت را به مصرفکننده برسونه.
((برند مشارکتی یعنی نمایش دو یا چند برند بر روی یک کالا یا خدمت))
انواع برند مشارکتی
درواقع دو نوع برندسازی مشترک وجود داره که هر کدوم برای هدفی معین شکل می گیره که عبارتند از:
الف) برند مشترک در اجزا
یعنی استفاده از یک برند شناخته شده در تولیدات یک برند شناخته ی شده دیگر. این کار برای مواد و عناصری که در تولید محصول نهایی به کار گرفته میشه؛ ارزش ویژه ی برند را ایجاد می کنه. در واقع ارکان و عناصر مورد استفاده در این کار به برند اصلی وابسته هستند. برای مثال در کامپیوترهای برند Dell از پردازشگرهای شرکت intel استفاده شده. در واقع برندهایی که جزئی از برند مشترک هستند؛ عموما بزرگترین تامین کنندهها یا خریداران موجود شرکت اصلی هستند.